Lavignone, Piemonte Rosé 2012

Foto nummer 18, het einde van een tijdperk. De Lavignone Piemonte Rosé is door het lot aangewezen om de laatste uit de rij te zijn. Drie dozen rosé zijn geleegd, en de zomer loopt op zijn eind. Geen gekke timing.
Terugkijkend valt op dat er een flink aantal flessen is langsgekomen waar de associatie met de zuurtjes van Rang een plek op het podium resoluut buiten het haalbare spectrum wist te plaatsen. De resterende wijnen voerde ons langs een interessant landschap van verschillende smaken en geuren.
Bij deze laatste fles is er wat vertraging in de recensering geslopen. De herinnering laat zich als volgt samenvatten: dit is een prettige, volwassen rosé met een stevige smaak. Er dringen echter geen duidelijk benoembare aroma's naar voren. Aangenaam genoeg om vaker te drinken, maar niet onderscheidend genoeg om in het hogere prijssegment tot het podium door te dringen. Een prima wijn om deze proefzomer mee te besluiten!

Teanum Favùgnë Rosato 2011, Puglia, Italië

Hier is weer zo'n voorbeeld dat Italië niet alleen het land is van de I-can't-believe-it's-not-water witte Soave. Dit is een pittige knaap uit Puglia waar de hele letterbak voor moet worden omgekeerd om de naam correct van te spellen. Als aardbeien een groente waren geweest zouden ze het aroma van deze wijn verspreid hebben.

Les Terrasses, Grenache Syrah Rosé 2011 uit de Ardeche

Research ter plekke had enkele jaren geleden al eens het inzicht opgeleverd dat de Ardeche geen wijnstreek pur sang is. Er wordt wijn gemaakt, maar er zijn veel goede redenen waarom die niet over de hele wereld bekend is.
Deze Terrasses zijn echter aangenaam en serieus. Geen zoete frivoliteit, en stevige, aardse smaak. Voldoende om de fles leeg te hebben voordat de gelegenheid voor een photo-op zich voordoet, en voldoende om te noteren: doe maar een doosje.

Suikerbosch Rosé 2011, Weskaap

Nomen est omen, denk je dan, als de kurk eraf gaat. Maar het valt mee: best prettige rosé, met, dat dan weer wel, iets van een zuurtjes-zuurtje.

Cata Rosa Rosé Grenache Navarra

Vlezig, maar met iets van een zuurtjes-zuurtje is de notitie bij eerste proeving. Bij een buitentemperatuur van 32 graden. Misschien is dat ook van invloed.

Santa Digna Cabernet Sauvignon Rosé Chili

Zeer doordringend gekleurde wijn met fair-trade label. Over de smaak kunnen we kort zijn: een ongezonde overheersing van kersen. Meng deze wijn met 2 delen 7-up en doe er een blik Del Monte fruit bij. Heerlijk!

De Casta Rosado Torres

Lekker, helaas grotendeels opgedronken door mijn schoonmoeder. Daarom bij deze fles geen details. Bijbestellen en opnieuw proeven, dus.

Tariquet Marselan Rosé

Nauwkeurig proeven blijkt hier het verschil te maken. Als casual rosé is de Tariquet best heel aangenaam. Met aandacht geproefd valt echter op dat de wijn iets van frisheid ontbeert. Het zijn meer synthetische tonen die de aandacht opeisen: rubber en motorolie. Maar zonder dat het onaangenaam is, dus!

Mirambeau Bordeaux Rosé

Fris en hartig, een bescheiden neus maar een heerlijk frisse smaak waarin vooral kruisbessen naar voren komen. We hebben (weer) een winnaar! Deze wijnboer uit de Bordeaux kan alvast een doosje aan de kant zetten voor ons. Ook handig en no-nonsense: de fles heeft een schroefdop.

Ferret Rosé De Pressée

MIP, Domaine de Sainte Lucie Rosé Côtes de Provence

Domaine Fernand Engel Rosé Pinot Noir 2009, Alsace

Elzas! Van tevoren altijd een verrassing hoe zo'n wijn zal smaken. Bij Elzas wijnen weet ik het nooit van tevoren. In restaurants daarom ook vaak een categorie waar ik mijn handen niet aan brand. Deze Fernand Engel Rosé van pinot noir druiven is biologisch en blijkt voorzien van een serieus van karakter. Geen aardbeien of zuurtjes in je glas, maar een hartig voorkomen met tonen van rozebottel en cognac. Aan tafel worden we het niet geheel eens over of dit positief is. Ik vind deze Engel echter smakelijk en gedegen. Niet erg om er meerdere van in het wijnrek aan te treffen. Voor de gelegenheid (de opening van het seizoen voor buiten eten -- het is bijna juni, mensen!) misschien wat ingetogen. Dit is meer een binnen- en open haardrosé dan een terras- en zwembadrosé. Een goede opmaat voor bezoek aan de Elzas later dit jaar.

Gris, Vin du Pay du Var Rosé 2012

Onze rosésafari brengt bij elke fles weer een nieuwe verrassing. Deze prachtig bleke Provençaal van Estandon, bijvoorbeeld, daar keken we echt naar uit. Heerlijke zomerwijn met boeiende smaak, daar hoop je op.

Helaas is dat het niet geworden. Dit is wel een hartig wijntje. Geen aardbeien en perzikken die je om de oren vliegen. Het bouquet is echter niet erg breed ontwikkeld. Een stevig zuurtje en een nogal chemisch smaakje ergens op de achtergrond vallen het meest op. Verder een nare plastic kurk die verzet biedt als hij terug de hals van de fles in moet. Snel door naar de volgende fles.

Domaine de Pajot 2012 Côtes de Gascogne Rosé Bio

We hebben een winnaar! Dit is de vierde fles waar de kurk vanaf gaat, en vooralsnog (nu is het nog overzichtelijk, natuurlijk) is dit de winnaar: een lekker hartige, vrij donker getinte rosé uit een van Frankrijk's grootste IGP productiegebieden, de côtes de Gascogne.

Het is een goede zaak dat dit sap niet in de Armagnac verdwenen is, want deze wijn heeft een prettige hartige smaak. De rode en roze fruitsoorten zijn zo gedistingeerd aanwezig dat het lastig is ze bij naam te noemen.

Conclusie: het zal ons niet verbazen als we van deze wijn aan het eind van de rit besluiten een doosje extra te laten komen. Klasse!

D'en Segur Côtes du Tarn - de eerste van de Franse wijnen!

Et voilà! De eerste Franse wijn is ontkurkt. Gemene plastic kurk is het, trouwens. Geen feest om die weer terug in de fles te krijgen. De wijn heeft een mooie bleke Provençaalse kleur, en is gemaakt van - naast Cabernet Sauvignon - de Cabernet Franc druif.
De smaak is zo bescheiden als de kleur; een contrast met de Spaanse en Marokkaanse wijnen die hieraan voorafgingen. In het bouquet komt vooral perzik naar voren. Een goede tegenhanger voor die toon ontbreekt, wat 'm iets weeïger maakt dan de perfecte bescheiden rosé zou zijn.

Conclusie: prettige doordrinkrosé. Gebrek aan een zuurtje doet de wijn wel wat spanning missen.

Ksar Bahia Cabernet Sauvignon, Beni M'tir 2010

We zwemmen de Méditerranée over om in de Marokkaanse wijngaarden van Ksar terecht te komen. Zelfde  druif, totaal ander verhaal. Dit is een wijn met een kleur die neigt naar cognac en een smaak die doet denken aan Campari of marmelade! Geen middle of the road lekker-bij-vlees-vis-en-kaas wijntje dus, maar een uitgesproken deelnemer aan dit concours. De wijn heeft niet bijzonder veel neus, en ook in de mond duurt het even voordat er iets doorkomt. Maar dan komt-ie dus door met al die kruidigheid waar je zo een hele souk bij fantaseert. Wij aten er dadels met roomkaas en pistachenootjes bij, en Çorba die in dikte met een goede erwtensoep kan wedijveren.

Conclusie: deze Ksar biedt een intense ervaring. Wat een avontuur dat deze geuren ook allemaal in je glas passen! Wel zo uitgesproken dat het niet voor de hand ligt om van deze wijn je vaste huisrosé voor alle gelegenheden te maken.

De Ksar Bahia Cabernet Sauvignon Rosé, geflankeerd door een aardbeienplant (komt niet in het verhaal voor).

El Ariño Tempranillo - Cabernet Sauvignon, Somontano 2012

Dit is de eerste wijn die opengaat: een donkere Spanjaard met schroefdop. Frambooskleurig volgens het etiket, maar eigenlijk nog ietsje donkerder dan dat.
Wat als eerste opvalt is dat de wijn een licht pétillantje heeft. Daarna volgt een stevige, maar niet heel verfijnde body. Aardbeien en grenadine komen langs, en iets van een essence van fietsband meldt zich. De smaak ebt snel weg tot er alleen een zuurtje overblijft dat wel iets van herinnering aan de oude Rang rolletjes oproept.
De stevige smaak maakt het mogelijk om de wijn met stevige, kruidige gerechten te combineren (in ons geval ging het om Melanzane alla Parmigiana en ook bitterballen). Subtiliteit en verfijnde nasmaak is echter niet wat we hier aantreffen.

Conclusie: prettige wijn, niet laf van smaak, houdt zich bij stevige gerechten. Toch niet helemaal de sprankelende en natuurlijke frisheid die ik wel zoek. Voorlopig houd ik het bij deze fles.
Note to self: stoppen met die verkoudheid, dat helpt bij het proeven!

Daar sta je dan!

18 flessen, 3 dozen rosé zijn er gebracht door Ton Overmars. Alle 18 anders.
Ik heb ze ingedeeld in de volgende, niet geheel orthogonale categorieën:

• Rosés met Cabernet Sauvignon
• Rosés met Grenache
• Provence
• Overig Frankrijk (Elzas, Gascogne)
• Italië
• Nieuwe wereld (Zuid-Afrika en Chili)

De Cabernet Sauvignon (-blends) gaan als eerste de koelkast in. Op naar de eerste proefervaring!

De rosé challenge

Dit is de uitdaging: één slijter, achttien droge rosé's van onder de tien euro. Geproduceerd op drie continenten. Verschillende cépages, vinificatiemethoden en terroirs. Welke is het lekkerst?
Binnenkort begint het proeven. Binnenkort begint ook de lente, mag ik hopen. Dan gaan we los.